hayvan sağlığı, hayvanlar alemi, hayvanlar, hayvanlarda üreme, muhabbet kuşu, arıcılık, avcılık, av hayvanları, av sezonu, veteriner,balıklar, akvaryum balıkları
Kovanların yerden yükseklikleri konusunda birkaç husus önemlidir bunların en başında nem gelmektedir,kovanlar yerden en az 20 cm yukarıda olmalıdır .Nem faktörünün dışında arıcının kovanla uğraşırken bel yorgunluğu yabani hayvanların özellikle kirpinin kovana ulaşamaması da ölçü olarak kabul edilebilir.
Sahip olduğumuz arının cinsi yüksek verim almamızı etkileyen en önemli faktörlerden birisidir. Bu yüzden mümkün olduğu kadar çalışkan, iyi huylu, doğurgan ve kolayca oğul’a meyletmeyen bir cinsle çalışmalıdır. Yapılan denemelerde aynı arılıkta farklı cinsteki arıların getirdiği bal miktarında 3 misli farklar görülmüştür. Arılığa yakın çevrede nitelikli arı cinslerinin satın alınabileceği kuruluşlar yoksa, en iyi yöntem arıcının kendi arılarını ıslah etmesidir. Bunun için arılıkta verimli ve üstün niteliklere sahip olan koloniler belirlenerek, bu kovanlardan elde edilen ana arılar diğer kolonilere verilir. Özellikleri itibariyle memnun olunmayan kovanların erkek arıları imha edilerek anaarıyı döllemelerine izin verilmez. Olumsuz genetik özelliğe sahip arıların çoğalmasına izin verilmediği için, arıcı 2-3 yıl içinde bütün kovanlarında üstün nitelikli kolonilere sahip olur.
Irkların verimliliğini tartışırken gözden kaçırmamamız gereken bir şey var.
Sağlıklı, anası iyi çiftleşmiş hiç bir ırk, arazideki nektarı kovanına getirme konusunda isteksizlik göstermez.
Arıların bizim açımızdan verimliliğini belirleyen şey, doğadan toplayabildikleri nektar miktarı değil.Verimliliklerini belirleyen şey, getirdikleri nektarı nasıl değerlendirdikleri.
Bazı ırklar nektarı depolamayı tercih ederken, bazıları da elinde ne varsa yavruya yatırır.
Bazıları yavru ve stok dengesini iyi tutarken, hem varlığını devam ettiriyor hem de bize bal veriyor.
Bazıları ise, ya balı aşırı stoklayıp yavruyu kesiyor ve sönme riskiyle karşılaşıyor. Ya da ne kadar bal varsa hepsiyle yavru yapıyor, 4 katlı gümbür gümbür arınız oluyor ama 2 çıta balınız olmuyor.
Arılar niye böyle davranıyor?
Çünkü bütün ırkların adapte oldukları iklim özellikleri farklı.
Siz o ırkı adapte olmuş olduğu bölgeden alıp kendi bölgenize getirseniz bile, o arının genetik takvimi orjinal bölgesine göre işliyor.
Tüm bu sebeplerden dolayı arılıkta verimli ve üstün niteliklere sahip olan koloniler belirlenerek, bu kovanlardan elde edilen ana arılar diğer kolonilere verilir.
Kovan boşluklarını arılığınızın genişliğine göre ve kendi hareketlerinizi kısıtlamayacak şekilde yapabilirsiniz.
Birden çok sıra varsa:
Ön bıradaki kovan yüksekliklerinin, arka sırada ki kovanın arılarının, kovan çıkışlarında ve kovana yüklü gelişlerinde zorlamayacak kadar olmalı.
İki sıra arası eğimli arazide farklı, çapraz dizimde farklı, sıkışık düz dizimde farklı olur.
Az zamanda çok koloni bakımı, az arı ile çok bal arzu ediyorsak arıcı ve arının kolay ve pratik çalışacağı arılık düzenlemeliyiz
Yeni başlayan herkesin aklındaki sorulardan birisi de arıyı ne zaman alacağıdır,sıkça tartışılan bu konu hakkında iki genel görüş vardır
1-İlkbahar
2-Sonbahar
Bizce yeni başlayanların arıları ilkbahar ayında alınması daha uygundur çünkü arıları kışı geçirtmek zordur yeni başlayanlar için büyük bir risk teşkil etmektedir,özellikle arıcılığın yapılacağı yerin iklim durumu da bu işi zorlaştırmakta ya da kolaylaştırmaktadır.
Sonbaharda almanın da artıları ve eksileri vardır ,tecrübeli arıcılar için sonbaharda arının ana durumunu bilerek, kışlık bal stoğunu gözeterek,yavru durumuna bakarak,uygun şartlarda bakım yapıldığında, baharda alınacak eşdeğer koloniden daha güçlü olacaktır. kıştan çıkma riskini göze alarak almak fiyat açısından kârlı olabilir.
Bakılacak kovan sayısı kişinin hobi amaçlı mı,eşe dosta dağıtmak amaçlı mı yoksa bundan kâr elde etmek amaçlı mı yapıldığına göre değişebilir.Tüm zamanını arıcılığa vermiş bir kişi bilgi ve becerisiyle alakalı yüz kovandan fazlasına da bakabilir.Araştırıp öğrenerek bilgi ve beceriler geliştikçe bakılabilecek koloni sayısı artar,biraz merakla biraz para kazanma hırsıyla kendini geliştirmeden işe başlamak hevesinizin kursağınızda kalmasının yanı sıra maddi olarak da kayıplarınıza neden olabilir.Bu yüzden tavsiyemiz kaynaklardan,tecrübe sahibi kişilerden bolca faydalandıktan sonra bu işe yatkınlığınızı sınamak amacı ile bir kaç kovanla başlayıp sayısını yavaşça artırmanız yönündedir.
Arıcılıkta kovan seçimi bu işte girişilen adımlardan belkide en önemlisidir , arıcılığın verimliliğiyle yakından ilgilidir. Bugün dünya üzerinde ve ülkemizde çok değişik modellerde kovan çeşitleri kullanılmaktadır, fakat en yaygın olanları Langstroth ile Dadant tipi kovanlardır.Yurdumuzda bir çok arıcı Langstroth tipi kovan kullanmakla birlikte, bu kovanlar değişik ölçülerde yapıldığı için Dadant tipine yaklaşan ara modeller çoğunluktadır.Kovan, kapak,örtü tahtası,ballık,kuluçkalık-gövde,dip tahtası olmak üzere 5 parçadan oluşur.
Kovanın tek parça olması önemli bir ayrıntıdır ancak tek parça halinde değilse, parçaların birleşme yerlerinde boşluklar bırakılmamalıdır. Çünkü dip tahtasındaki her boşluk ve çatlak, dışarıdan gelen bakteri, mantar ve böcekler için bir yaşama alanı sağlar bu da hastalıklara ve verimin düşmesine neden olmaktadır.
Gövde ya da diğer ismiyle kuluçkalık arıların esas yaşam alanıdır. Arıların giriş deliği bu bölümdedir. Ana arı genellikle bu bölümde bulunur ve yumurtlama işlemlerini buradaki petek üzerinde yapar. Arılar uygun mevsimde kovan gövdesine sığamadıklarında üst kata çıkarlar. Arı kolonisi kış mevsimini kuluçkalıkta geçirdiği için kovan gövdesinin sağlamlığına ve kış şartlarına dayanıklılığına daha çok özen gösterilmelidir.
Örtü tahtası olarak sağlam bez ya da çuval parçaları da kullanılabilir. Hatta birçok arıcı bunu tavsiye etmektedir. Bez parçasının avantajı kovan örtüsü açılırken ses yaparak arıyı kızdırmaması ve özellikle yazın kovaniçi havalandırmasına yardımcı olmasıdır. Ayrıca kovan içindeki nem ve rutubetin atılmasına da yardımcı olur.
Kapakta havalandırma delikleri muhakkak bulunmalı ve yazın bu delikler açılmalıdır. Yine kovan kapağı yerine iyi oturan ve hava şartlarından kovanı koruyacak şekilde yapılmalıdır. Eğer kovan hazır olarak satın alınacaksa muhakkak arıcılıkla uğraşan firmalardan alınmalıdır.
Arıcılıkta yer seçimi sadece yeni başlayan arıcıların değil tecrübeli kişilerinde bir hayli zorlandıkları ve yardıma ihtiyaç duydukları konular arasındadır.
Kapalı yer mi, açık mekan mı ikileminde kalanlar çoğunlukla kapalı mekanın daha iyi olacağı düşüncesiyle hareket etmektedirler.Ne getirip ne götüreceği iyi hesap edilmeden bulunan ilk kapalı bir yere arılar bırakılmaktadır.Belki ilk bakışta bir çok haklı neden bulunabilse de genel uygulamaya bakıldığında da arıların açık alanlara konaklandırıldığı hemen fark edilmektedir,kapalı mekanlarda hava sirkülasyonunun olmaması biriken karbondioksitin arıların ölümüne neden olacaktır.Açık alanda arılar konaklandırılmak istendiğinde ilk dikkat edilecek şey, hakim rüzgarlara açık olmamasıdır.Sürekli sert rüzgarların estiği bir mekanda yaz mevsiminde arıların çalışma ritmi bozulup strese girecekleri gibi kışında uçma deliklerinden içeri dolan sert rüzgar, kovan içi salkımlarını bozacak ve arıların ölüm ,yitmesine neden olacaktır.Arkası kuzeye yaslanmış dağ eteği yada tepe yamacı arı konaçlandırılmasında uygun mekanlar olarak görülmektedir. Az arılarda ise kuzey gerisinde bir duvar bulunan, uçuşunu engellemeyecek ön açıklığa sahip bir mekan arılık yeri için uygundur.
Arılık seçiminde bir diğer dikkat edilmesi gereken konu ise yörenin flora durumudur.Bitki zenginliği yok ise,otlar kısa sürede çiçek açıp hemen kayboluyorsa, ya da o bölgede bol miktarda arı varsa yani dar bir alanda yüzlerce koloni bal topluyorsa burada başarılı arıcılık faaliyeti sürdürmek zordur.O halde yeni arıcı arı yoğunluğunu olmadığı başka bir mekanı tercih etmesi gerekir.Bu konuda verilebilen net rakamı dört yüz olarak hatırlıyorum. Üç km.lik bir alanda dört yüz koloni varsa o bölge potansiyel olarak ancak mevcut arıların ihtiyacına cevap verebilecektir.Bu sayının üzerine ilave edilen her koloni kendisiyle birlikte diğer kolonileri de zor durumda bırakır.
