Arılarda Sonbahar Bakımı ve Kışlatma

Arıların yazın bakımları kadar sonbahar ve kışlatmak bakımları da önemlidir, yazın bakımları doğru yapılmamış bir arı kışa güçsüz girecek belki atlatamayacaktır ancak tam tersi de olabilir,kışın bakımsız kalan bir arı yaza çıkamayacak yahut yeterli performansı gösteremeyecektir.
Arıların kovan içi sıcaklıkları 14 C altına düştüğünde bir araya toplanarak kış salkımı adı verilen toplanma biçimini yaparak ısınırlar. Salkımın merkez tarafında sıcaklık 33 C ye kadar çıkabilmektedir. Arılar kendileri için gerekli olan ısıyı bal yiyerek sağlarlar. Ayrıca bu salkımın kesinlikle herhangi bir sarsıntıya uğramaması gereklidir. Yani kovana kışın yapılacak ufak bir sarsıntı arıların salkımdan düşmesi ve tekrar tutunamadıkları içinde ölürler. Kışın arılar soğuktan az etkilenmesi için  kovanlar yan yana getirilerek üstleri örtülmelidir. eğer çevrede propolis kaynakları yeterli düzeydeyse arılar giriş deliklerini kendileri daraltırlar. Kovanın giriş deliği sert ve soğuk esen rüzgarın aksi istikamette olmalıdır. Buna dikkat edilmediğinde arı kovan içerisinde ısıyı sağlamakta ciddi zorlanır.

Başka bir konu da kovanın nem durumudur.Eğer nem durumu fazla olursa arıların üşümesi artacak ve ölümüne neden olacaktır.

Verilen şerbetin daha kolay alınması için, iç sıcaklıkta veya yakın sıcaklıkta olması daha uygundur.
O yüzden sallama, çerçeve şerbetlik, bölme tahtası şerbetlik denilen, bilimsel adıyla doolitle şerbetliğin kovan içinde olması daha uygundur.
Yani arının kolay ulaşılacağı uzaklıkta.
Hatta kayık şerbetlikte aynı yerde olmalı bir şartla;
Kayık şerbetliği en geç bal özü akımında kovana koyup altına petek ördürülmeli.
Arıların kovanı ısıtma amacıyla çerçeveler ve çerçeve boşluğunun en alt düzeyde olmalıdır.